Tłumaczenia język tybetański
Język ten należy do rodziny sino-tybetańskiej, co oznacza, że jest jednym z głównych języków tej grupy zaraz obok chińskiego i innych języków Tybetu i Himalajów. Używany jest także w Nepalu, Indiach i Bhutanie. Biorąc pod uwagę, że język ten jest bardzo rozległy jeśli chodzi o kraje i regiony wyróżnia się wieloma dialektami przez co często nazywany jest makrojęzykiem (większość dialektów, mimo że pochodzi od tego samego języka nie jest wzajemnie rozumiana). Głównym dialektem języka tybetańskiego jest Lhasa – używany głównie w stolicy Tybetu i uważany jest za najbardziej standardowy. Poza nim istnieją także dialekty wschodnie i zachodnie. Jeśli chodzi on pismo, zostało ono stworzone na podstawie alfabetu indyjskiego, zwłaszcza pisma brahmiego. Jest pismem sylabicznym (szczególna cecha w pismach indyjskich jak i w języku chińskim), co oznacza, że każda litera w alfabecie reprezentuje sylabę, a nie pojedynczy dźwięk. Gramatyka języka tybetańskiego może sprawiać kłopoty osobom pierwszy raz mającym do czynienia z tym językiem gdyż zawiera ona komplikowaną strukturę czasów, aspektów, trybów, a także wielu form honorificznych (związanych z szacunkiem wobec rozmówcy). Biorąc pod uwagę wierzenia Tybetańczyków język ten odgrywa kluczową rolę w buddyzmie tybetańskim, ponieważ większość religijnych i filozoficznych tekstów buddyjskich, takich jak sutry, komentarze i modlitwy, jest spisana w tym języku. Mantry oraz inne teksty buddyjskie, szczególnie te recytowane przez lamów (duchowych przywódców), również są wykonywane w języku tybetańskim. W ten sposób język ten jest głęboko związany z duchową praktyką i religijnym życiem Tybetańczyków.